İşitme Kaybı ve Demans Arasındaki Bağlantı Ortaya Çıktı

Yapılan son araştırmaya göre, işitme kaybının erken dönemde tedavi edilmesi, demansın gelişimini yıllarca geciktirebileceği belirlendi. Johns Hopkins Üniversitesi’nin yaptığı çalışma, demans vakalarının yaklaşık dörtte birinin önlenebilir olduğunu ortaya koydu. Ayrıca, görme kaybının düzeltilmesi, depresyon tedavisi ve düzenli egzersizin bundan kaynaklanan riski azalttığı gösterildi.

İşitme Kaybı ve Demans İlişkisi

ABD’deki araştırmacılar, 3000’e yakın yaşlı bireyi sekiz yıl boyunca takip etti. Araştırmaları sonucunda, tüm demans vakalarının yaklaşık %33’ünün işitme kaybıyla ilişkili olabileceği belirtildi. Bu bulgular, işitme kaybı ile demans arasında doğrudan bir ilişki olduğunu gösteriyor. Uzmanlar, özellikle yaşlı yetişkinler için düzenli işitme testlerinin önemli olduğunu vurguladı.

Araştırmanın başındaki ekip, “İşitme kaybının tedavi edilmesi, demansın gelişimini önemli ölçüde geciktirebilir. Klinik olarak onaylanmış işitme kaybı tedavileri, demansın önlenmesinde büyük fayda sağlayabilir.” açıklamasında bulundu.

Kadınlarda Daha Yüksek Demans Riski

Çalışmada, 75 yaşındaki 2946 yetişkin incelendi. İşitme kaybı teşhisi konulan vakalarda, demans gelişme oranının %32 olduğu belirlendi. Hafif işitme kaybına sahip bireylerde demans riski %16.2 iken, orta ve ileri derecede işitme kaybına sahip olanlarda bu oran %16.6’ya çıktı.

Bilim insanları, kadınların demans geliştirme olasılığının erkeklere göre %30.8 daha yüksek olduğunu tespit etti. İşitme kaybından kaynaklanan demans vakalarının çoğunun 75 yaşın üzerindeki bireylerde görüldüğü de çalışmanın önemli bulgularından biri.

Alzheimer’s Research UK’ten Dr. Isolde Radford, çalışma hakkında şunları söyledi:

“Orta ve ileri yaşlardaki işitme kaybının demans riskini artırdığına dair güçlü kanıtlar mevcut. İşitme kaybının demansa yol açıp açmadığı veya başka hastalıklara yol açarak riski artırıp artırmadığı henüz kesin değil. Ancak bu çalışma, işitme kaybı ve demans arasındaki ilişkiye ışık tutuyor ve işitme kaybı tedavilerinin beyin sağlığını korumada potansiyel bir rol oynayabileceğini gösteriyor.”